fbpx

Bij ons komen moedige mensen die elkaar helpen en steunen.

We horen helaas wel eens dat het inloophuis gezien wordt als een verzamelplaats van zielige mensen, waar je geconfronteerd wordt met enge verhalen. Wij zouden graag tegen iedereen willen zeggen: ‘Kom eens kijken wat het voor jou, als patiënt of naaste, kan betekenen´. Bij ons komen juist moedige mensen die elkaar helpen en steunen. Sommigen worden er strijdbaarder, anderen voegen kwaliteit toe aan het leven dat hen nog rest.’ Kom en ervaar het zelf.

Tom en Tonia van der Wal – De oprichters van inloophuis Medemblik

Tom(1952) en Tonia (1954) weten goed wat het is om als patiënt of als naaste betrokken te zijn bij een levensbedreigende ziekte. Tom komt uit een familie met een erfelijke fout ( li-Fraumeni)en kreeg in 1999 de diagnose ‘uitzaaiing van een melanoom’. Vanaf dat moment was het de bekende rollercoaster. Dankzij de artsen van het Antoni van Leeuwenhoek zijn er nog vele jaren toegevoegd aan Tom’s leven. Zelfs meer dan gedacht en gehoopt.

Dankbaar wilden beiden ook iets terug doen. Daarom richtten ze begin 2000 de Stichting Diagnose kanker (SDK) op. Ook op andere fronten zetten ze zich in voor mensen met kanker. Tonia zat zes jaar in de patiëntenraad van het Antoni van Leeuwenhoek en Tom was vier jaar hoofdbestuurder van een Europese koepel van kankerpatiënten organisaties in Brussel (ECPC). Hij adviseerde ook diverse NFK-commissies. Onder andere: de commissie ‘Kwaliteit van zorg’ en erfelijkheid met Els Borst als voorzitter.

Zorgen voor mensen in hun eigen omgeving was eigenlijk een logisch gevolg van de kennis en de ervaring die ze jarenlang hebben opgebouwd. Met het inloophuis op nummer 11 werd in 2012 een nieuwe mogelijkheid toegevoegd n.l. het inloophuis

In 2016 werd Tom opnieuw geconfronteerd met kanker. Nu was het beenmergkanker, ook bekend als de ziekte van Kahler. Hierop volgde opnieuw een zware behandeling incl. stamceltransplantatie. Maar ondertussen was hij steeds zichtbaar aanwezig in het Inloophuis. Tonia kreeg eind 2016 een hartinfarct en dat bevestigde gelijk ook het gevoel dat een inloophuis er niet alleen voor kankerpatiënten moet zijn. Bij ons zijn ook mensen met een andere levens bedreigende ziekte welkom!

Wensen? Ja, die hebben Tom en Tonia nog wel. We horen helaas wel eens dat het inloophuis gezien wordt als een verzamelplaats van zielige mensen waar je geconfronteerd wordt met enge verhalen. Wij zouden graag tegen iedereen willen zeggen: ‘Kom eens kijken wat het voor jou, als patiënt of naaste kan betekenen´. Bij ons komen juist moedige mensen die elkaar helpen en steunen. Sommigen worden er strijdbaarder, anderen voegen kwaliteit toe aan het leven dat hen nog rest.’